Vierde update
Blijf op de hoogte en volg Roos
30 November 2015 | Filipijnen, Cebu City
Het is alweer 2 weken geleden dat ik wat van me heb laten horen en m’n derde blog had ge-upload. Dat ging over de eerste twee stageweken en ondertussen ben ik al over de helft. De stageweken gaan erg snel, omdat ik m’n draai heb gevonden op het project en er elke dag veel te doen is. Linde en ik hebben iedere ochtend nog steeds onze eigen klas en dat bevalt goed. Met de kinderen is het elke dag een uitdaging om te werken, maar juist dat maakt het leuk. We proberen ze zoveel mogelijk te leren, gecombineerd met spelen, zingen en dansen, vooral dat laatste is hier favoriet!
Twee weken geleden vertelde de social worker dat er 13 stagiaires zouden komen volgende week. Er waren op maandag in onze klas twee kinderen en daarbij kwamen drie stagiaires dus we stonden met zijn vijven op twee kinderen. Er was te weinig werk voor zoveel mensen en het werd ook veel te druk natuurlijk voor de kinderen. Na een gesprek met de social worker bleek dat zij ook niet goed vond hoe het was gegaan, maar er niet echt een oplossing voor wist.
We hebben met de regiocoordinator van de organisatie gesproken en mochten twee dagen meelopen op een ander project, zodat er op Adam Jennies meer werk zou vrijkomen voor de andere stagiaires. Met het andere project zijn we 1 dag naar de vuilnisbelt geweest. Dat was heel heftig. Waar je ook keek; bergen met afval waar kinderen speelden in het glasafval en tussen de naalden van het afval van ziekenhuizen. Vanaf het moment dat ze oud genoeg zijn om te weten wat plastic is, zijn ze aan het werk op de vuilnisbelt. Dit is gemiddeld 3 jaar. Ze verzamelen plastic spullen, zodat hun familie dat kan verkopen. Families verdienen per dag omgerekend 1 euro 60 en hiermee onderhouden ze hele gezinnen. Er wonen meer dan 500 families op de vuilnisbelt en in twee woningen mochten we een kijkje nemen en vragen stellen aan de bewoners. Het was echt heel erg indrukwekkend om deze kant van de filipijnen te zien, iets wat laat zien hoeveel mensen er leven in armoede en in levensomstandigheden die ik me echt niet kon voorstellen.
Bij ons eigen project zijn we die week dus wat minder geweest. Op de dagen dat we er waren, hebben we in de ochtenden de klas gedraaid en in de middagen de klas opgefleurd. Bij aankomst was het een kale muur dus we hebben hem versierd met knutselcreaties van de kinderen. Ook hebben Linde en ik een grote bloem met de namen van de kinderen, een dagschema en de dagen van de week gemaakt en opgehangen. Dat geeft het klaslokaal wat meer vorm en biedt de kinderen misschien wat ondersteuning en structuur. We zijn afgelopen week ook al begonnen met de kerstversiering. In Nederland zou dat vrij vroeg zijn, want daar moet het sinterklaasavondje nog gevierd worden, maar in de Filipijnen staat al een maand alles in het teken van kerst. De straten en winkels hangen overvol met versiering en overal hoor je kerstmuziek. Best gek hoor, nu ik boodschapjes doe in m’n zomerse kleding en we elkaar na het afrekenen een merry christmas wensen. In het begin dacht ik echt even dat ze me in de maling namen toen ze dat zeiden!
Ook buiten de stage om gaat het goed hier. Met de andere meiden die hier zijn, naast Eline en Linde, klikt het erg goed en is het gezellig. We slapen in hetzelfde hotel, ontbijten ‘s ochtends met elkaar en gaan na stage uiteten. We hebben geen keuken in onze hotelkamer dus eten eigenlijk altijd buiten de deur. Veel rijst natuurlijk met chicken, pork en sojasaus. Er zijn ook wat westerse restaurantjes in de buurt zoals een Italiaan, bbq-grill en de beste hamburger tent van Cebu. Filipijns eten is goed te doen en lekker, maar het is fijn dat ik het kan afwisselen! Na het eten en de lange stagedagen is meestal iedereen kapot, is het al laat en gaan we lekker naar het hotel. Op woensdagavond is er salsa avond waar we lekkere cocktails kunnen drinken met gezellige muziek. Op donderdagavond gaan we standaard naar de yoga. In Nederland nog niet eerder gedaan, maar hier is het leuk met alle meiden en best ontspannend!
Afgelopen weekend zijn we met de meiden naar Bohol geweest, een toeristisch eiland. We sliepen in een hostel met zijn 8en op een kamer wat natuurlijk heel gezellig was! Één grote bende en een hoop gelach en gekakel bij elkaar. Gelukkig duurde het douchen met zoveel meiden voor maar 1 douche niet heel lang, want het was ijskoud dus dat scheelde, we waren snel klaar, haha! Op Bohol hebben we twee tours gedaan. Bij de eerste tour hebben we dolfijnen gezien en gesnorkeld met zeeschildpadden midden in de oceaan, echt heel gaaf. De andere dag zijn we naar de bekende chocolat hills geweest en hebben we meer van het eiland gezien. Daarnaast nog een dag strand en ons weekend was goed geslaagd!
Vandaag had ik een extra dag weekend dus morgen weer stage. En ja, opnieuw 13 stagiaires. Het plan is om deze week huisbezoeken te doen bij de kinderen uit onze klas. Lijkt me heel erg leuk, maar of het doorgaat, dat is nog maar de vraag. Plannen worden met de minuut gewijzigd en communicatief gaat er ook nog wel eens wat mis. Raak er langzaam aan gewend en laat me maar weer verassen. Ben benieuwd wat deze week me weer gaat brengen!
Vanuit Nederland hoor ik veel berichten over het weer; storm, regen en kou. Dat is het enige wat ik hier niet mis! Gelukkig gaat het goed met iedereen die ik spreek en ben ik blij dat contact met het thuisfront regelmatig kan. Leuk om alle lieve reacties weer te lezen van jullie. Erg leuk dat jullie mij op deze manier kunnen volgen.
Heel veel liefs vanuit de Filipijnen xxx
Twee weken geleden vertelde de social worker dat er 13 stagiaires zouden komen volgende week. Er waren op maandag in onze klas twee kinderen en daarbij kwamen drie stagiaires dus we stonden met zijn vijven op twee kinderen. Er was te weinig werk voor zoveel mensen en het werd ook veel te druk natuurlijk voor de kinderen. Na een gesprek met de social worker bleek dat zij ook niet goed vond hoe het was gegaan, maar er niet echt een oplossing voor wist.
We hebben met de regiocoordinator van de organisatie gesproken en mochten twee dagen meelopen op een ander project, zodat er op Adam Jennies meer werk zou vrijkomen voor de andere stagiaires. Met het andere project zijn we 1 dag naar de vuilnisbelt geweest. Dat was heel heftig. Waar je ook keek; bergen met afval waar kinderen speelden in het glasafval en tussen de naalden van het afval van ziekenhuizen. Vanaf het moment dat ze oud genoeg zijn om te weten wat plastic is, zijn ze aan het werk op de vuilnisbelt. Dit is gemiddeld 3 jaar. Ze verzamelen plastic spullen, zodat hun familie dat kan verkopen. Families verdienen per dag omgerekend 1 euro 60 en hiermee onderhouden ze hele gezinnen. Er wonen meer dan 500 families op de vuilnisbelt en in twee woningen mochten we een kijkje nemen en vragen stellen aan de bewoners. Het was echt heel erg indrukwekkend om deze kant van de filipijnen te zien, iets wat laat zien hoeveel mensen er leven in armoede en in levensomstandigheden die ik me echt niet kon voorstellen.
Bij ons eigen project zijn we die week dus wat minder geweest. Op de dagen dat we er waren, hebben we in de ochtenden de klas gedraaid en in de middagen de klas opgefleurd. Bij aankomst was het een kale muur dus we hebben hem versierd met knutselcreaties van de kinderen. Ook hebben Linde en ik een grote bloem met de namen van de kinderen, een dagschema en de dagen van de week gemaakt en opgehangen. Dat geeft het klaslokaal wat meer vorm en biedt de kinderen misschien wat ondersteuning en structuur. We zijn afgelopen week ook al begonnen met de kerstversiering. In Nederland zou dat vrij vroeg zijn, want daar moet het sinterklaasavondje nog gevierd worden, maar in de Filipijnen staat al een maand alles in het teken van kerst. De straten en winkels hangen overvol met versiering en overal hoor je kerstmuziek. Best gek hoor, nu ik boodschapjes doe in m’n zomerse kleding en we elkaar na het afrekenen een merry christmas wensen. In het begin dacht ik echt even dat ze me in de maling namen toen ze dat zeiden!
Ook buiten de stage om gaat het goed hier. Met de andere meiden die hier zijn, naast Eline en Linde, klikt het erg goed en is het gezellig. We slapen in hetzelfde hotel, ontbijten ‘s ochtends met elkaar en gaan na stage uiteten. We hebben geen keuken in onze hotelkamer dus eten eigenlijk altijd buiten de deur. Veel rijst natuurlijk met chicken, pork en sojasaus. Er zijn ook wat westerse restaurantjes in de buurt zoals een Italiaan, bbq-grill en de beste hamburger tent van Cebu. Filipijns eten is goed te doen en lekker, maar het is fijn dat ik het kan afwisselen! Na het eten en de lange stagedagen is meestal iedereen kapot, is het al laat en gaan we lekker naar het hotel. Op woensdagavond is er salsa avond waar we lekkere cocktails kunnen drinken met gezellige muziek. Op donderdagavond gaan we standaard naar de yoga. In Nederland nog niet eerder gedaan, maar hier is het leuk met alle meiden en best ontspannend!
Afgelopen weekend zijn we met de meiden naar Bohol geweest, een toeristisch eiland. We sliepen in een hostel met zijn 8en op een kamer wat natuurlijk heel gezellig was! Één grote bende en een hoop gelach en gekakel bij elkaar. Gelukkig duurde het douchen met zoveel meiden voor maar 1 douche niet heel lang, want het was ijskoud dus dat scheelde, we waren snel klaar, haha! Op Bohol hebben we twee tours gedaan. Bij de eerste tour hebben we dolfijnen gezien en gesnorkeld met zeeschildpadden midden in de oceaan, echt heel gaaf. De andere dag zijn we naar de bekende chocolat hills geweest en hebben we meer van het eiland gezien. Daarnaast nog een dag strand en ons weekend was goed geslaagd!
Vandaag had ik een extra dag weekend dus morgen weer stage. En ja, opnieuw 13 stagiaires. Het plan is om deze week huisbezoeken te doen bij de kinderen uit onze klas. Lijkt me heel erg leuk, maar of het doorgaat, dat is nog maar de vraag. Plannen worden met de minuut gewijzigd en communicatief gaat er ook nog wel eens wat mis. Raak er langzaam aan gewend en laat me maar weer verassen. Ben benieuwd wat deze week me weer gaat brengen!
Vanuit Nederland hoor ik veel berichten over het weer; storm, regen en kou. Dat is het enige wat ik hier niet mis! Gelukkig gaat het goed met iedereen die ik spreek en ben ik blij dat contact met het thuisfront regelmatig kan. Leuk om alle lieve reacties weer te lezen van jullie. Erg leuk dat jullie mij op deze manier kunnen volgen.
Heel veel liefs vanuit de Filipijnen xxx
-
30 November 2015 - 16:06
Marja Verruijt:
Hallo Roos,
Je hebt weer een leuk stukje geschreven. Naast je werk, wat af en toe heftig is, maak je gelukig ook hele leuke dingen mee. Fijn dat er zo' n goede klik met de andere meisjes is.
Je moeder heeft me een leuk filmpje laten zien, waarin je langs een kabel naar beneden gleed. Heftig hoor ! Dat vergeet je nooit meer! Geniet nog maar lekker, en zeker van het weer, want het is hier inderdaad nat en koud. Dikke kus! -
30 November 2015 - 16:36
Farida:
Echt heel leuk om je avonturen te lezen. -
30 November 2015 - 19:59
Sonja Doesburg:
Lieve Roos, wat weer een mooi verhaal en fijn dat het beter gaat.Ik geniet er steeds van en lees het wel 2 x. En fijn dat jullie ook leuke dingen doen met ze allen , Geniet van het weer hier de hele dag regen. Voor je het weet sta je weer op Schiphol...Dikke knuffel van ons allemaal..Xxxx En succes met de kids... -
30 November 2015 - 20:08
Sonja:
Heb even de foto,s gekeken , wat een leuke meiden allemaal lekker buiten eten.. En leuk in de klas ... Top Roos je mag trots op jezelf zijn.. -
01 December 2015 - 11:02
Harm & Wieteke:
Hoi Roos,
Wat heb je weer een ontzettend mooi en indrukwekkend verhaal geschreven. We lezen het met veel plezier en belangstelling. Je maakt enorm veel mee, soms ook wel erg heftig. Je leeft in een hele andere wereld, die helaas met weinig te vergelijken is met thuis. Gelukkig maar Roos.
Jullie hebben een gezellige groep meiden. En het is fijn dat jullie ook in de weekenden heerlijk kunnen relaxen en leuke dingen kunnen doen.
We kijken nu al weer uit naar je volgende verslag. Succes met alles wat er op je pad komt en blijf vooral genieten!! Lieve groetjes van Harm en Wieteke -
01 December 2015 - 20:05
Renée D:
Hé Rosie,
We zien de beelden wel eens op tv, dan is het ver weg en lijkt het onwerkelijk. Jij weet nu wel beter....
Verschrikkelijk hoe ze daar leven. Gelukkig heb je ook mooie foto's :-) van leuke momenten.
Veel succes nog!!
Groeten en een dikke kus van Renée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
